Vietnam'da savaştıktan sonra sonunda evine dönmekte olan bir asker hakkında bir
hikaye anlatılır.San Francisco'dan ailesini aradı -Anne baba, eve dönüyorum, ama
sizden bir şey rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum.
-Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz,diye cevapladılar.. Oğulları, -Bilmeniz gereken
bir şey var diye devam etti. -Arkadaşım savaşta ağır yaralandı. Bir mayına bastı ve bir
koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok, ve onun gelip bizimle kalmasını
istiyorum. -Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına
yardımcı olabiliriz. -Hayır. Anne, baba, onun bizimle yaşamasını istiyorum. -Oğlum, dedi
babası, -Bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur.
Bizim kendi hayatimiz var, ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin
veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine
bakacaktır. Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama
birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi. Oğullarının yüksek bir
binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu. Üzüntü
dolu anne-baba hemen San Francisco'ysa uçtular ve Oğullarının cesedini tespit etmek
için şehir morguna götürüldüler. Onu tanıdılar, ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince
dehşete düştüler: Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı. Bu hikayedeki aile de
bir çoğumuz gibi. Güzel olan yada birlikte olmaktan zevk aldığımız insanları sevmek
bizim için çok kolay, ama bize rahatsızlık veren yada yanlarında kendimizi rahatsız
hissettiğimiz insanları sevmiyoruz. Bizim kadar sağlıklı, Güzel yada akilli olmayan
insanların yanından uzak durmayı tercih ediyoruz. Ney seki, bize bu şekilde
davranmayan biri var. Biz ne kadar bozulmuş olursak olalım, bizi sonsuz ailesinin
yanına çağıran şartsız sevgiyle seven biri. Bu gece, uyumadan önce, insanları olduğu
gibi kabul edebilmemiz ve bizden farklı olanlara karşı daha anlayışlı olabilmemiz için
gereken gücü vermesi için Allah'a kısa bir dua edelim.